przeprowadzić się

См. также в других словарях:

• przeprowadzać się – przeprowadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przenosić się do innego mieszkania, zmieniać miejsce pobytu; lokal : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeprowadzić się do innego miasta. Przeprowadzić się do nowego mieszkania. Przeprowadzamy się z komputerami na drugie piętro. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeprowadzić — dk VIa, przeprowadzićdzę, przeprowadzićdzisz, przeprowadzićwadź, przeprowadzićdził, przeprowadzićdzony przeprowadzać ndk I, przeprowadzićam, przeprowadzićasz, przeprowadzićają, przeprowadzićaj, przeprowadzićał, przeprowadzićany 1. «przebyć jakąś… …   Słownik języka polskiego

• przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… …   Słownik języka polskiego

• nowy — nowywi, nowywszy 1. «nie zniszczony, niedawno zrobiony, nabyty; świeżo powstały, świeżo założony» Nowy kapelusz. Nowe rękawiczki, ubranie. Nowy samochód. Nowe meble. Nowe domy, osiedla. Rzecz całkiem nowa, prawie nowa, zupełnie nowa. Wszystko… …   Słownik języka polskiego

• poprzenosić — dk VIa, poprzenosićnoszę, poprzenosićsisz, poprzenosićnoś, poprzenosićsił, poprzenosićnoszony «przenieść gdzieś większą ilość czegoś; przenieść coś kolejno, jedno po drugim; przenieść wiele osób, przenieść jedne po drugich» Poprzenosić książki z… …   Słownik języka polskiego

• emigrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, emigrowaćruję, emigrowaćruje {{/stl 8}}– wyemigrować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opuszczać ojczyznę z zamiarem osiedlenia się za granicą : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieszkanie — n I 1. rzecz. od mieszkać. 2. lm D. mieszkanieań «pomieszczenie, w którym się stale mieszka, złożone zwykle z pokoi, kuchni, łazienki, ubikacji i przedpokoju» Ciepłe, suche, widne, małe, ciasne, obszerne, rozkładowe mieszkanie. Samodzielne… …   Słownik języka polskiego

• dzielnica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zamknięta w granicach administracyjnych, często historycznie lub geograficznie wyodrębniona, część miasta, mająca własną nazwę i lokalny samorząd;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przedmieście — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, D. przedmieściecia; lm D. przedmieścieeść {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej – krańce zabudowanego obszaru dużego miasta, obecnie – dzielnica miasta położona na uboczu, daleko od centrum : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeprowadzić …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

• mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny